معرفی نرم‌افزارهایی کم حجم و رایگان جایگزین فتوشاپ 
مایکروسافت در سال میلادی گذشته قماری بزرگ کرد و به رقابت مستقیم با آیپد روی آورد ولی خلق یک چیز جدید و خاص، هرگز کار ساده ای نبوده. تبلت مایکروسافت نتیجه رویارویی این شرکت با یک چالش بزرگ بود، یعنی اتکای کامل بر شرکای سخت افزاری برای ساخت دستگاه های با کیفیت که بتوانند در مقابل اردوگاه اپل، قدم عَلَم کنند.
پروژه جورج تاون که اسم رمز سرفیس آر تی بود، با دو هدف ساده آغاز شد: اول اینکه تبلت هرگز نباید قبل از معرفی رسمی لو برود، و دوم اینکه همزمان با عرضه ویندوز 8 باید آماده فروش شده باشد. مدیر کل تیم سرفیس، آقای پانوس پانای می گوید: «هدف این بود که به ویندوز 8 زندگی ببخشیم.» او باید با ایده گرفتن از ویندوز 8 تبلتی خلق می کرد که تمام نوآوری های مایکروسافت را در خود گرد آورده باشد. سرانجام پس از ماه ها نمونه سازی و ایجاد تغییرات جزئی، در 18 ژوئن از این محصول رونمایی شد.
رازداری محض از ضرورت های کار بود؛ مایکروسافت نمی خواست شرکای سخت افزاری خود را در برهه کار بر روی ویندوز 8 پریشان کند. وقتی پروژه توسط یکی از مدیران ارشد بخش ویندوز، خانم جولی لارسن-گرین سفارش داده و تایید شد، پانوس پانای تیمی 12 نفره را شکل داد تا ایده سرفیس را ساخت و پرداخت کنند. او که پیش تر بر روی میز PixelSense مایکروسافت کار کرده بود، کم کم تیم را از 12 به 30 نفر افزایش داد و سپس اعضا را به 80 نفر و فراتر از آن رساند.
آنها در ابتدا ایده های مختلفی داشتند که به فراتر از قالب تبلت هم می رفت ولی سر انجام به ایده کنونی رسیدند. البته مشخص نیست که زمان شروع پروژه قبل از معرفی آیپد بوده یا بعد از آن ولی مایکروسافت زمان رسمی نهایی شدن طرح ویندوز 8 را قبل از معرفی آیپد ذکر کرده. تبلت سرفیس با این مفهوم شکل گرفت که مردم باید بتوانند با آن، کارهایی بیشتر از تبلت های رقیب انجام دهند. پانوس پانای با یادآوری آن روزها، حرفی را که به خودشان زدند چنین بازگو می کند: «[به خودمان گفتیم] ما مایکروسافت هستیم، بیایید به این افتخار کنیم. افتخار کنیم که به مردم کمک می کنیم تا کارهای شان را انجام دهند.»
به این شکل بود که کار ساخت نمونه های سه بعدی اولیه شروع شد. خیلی زود طراحی صاف و تخت برای لبه ها و قسمت پشتی انتخاب شد. کاور از همان ابتدا در مرکز توجه و وسواس قرار داشت. پانای می گوید تیمش به تمام کیبوردهای 30 سال گذشته نگریست و سپس «به این نتیجه رسیدیم که همه افراد به کاور هم نیاز دارند، بنابراین کاور باید بسیار نازک و همزمان محافظ صفحه نمایش نیز باشد.» بعد از طراحی و ساخت ایده های متعدد، تاچ کاور و تایپ کاور ظهور کردند که حاصل کار دو گروه مجزا بودند. هدف اولیه یک ضخامت 4.5 میلیمتری بود ولی گروه توانست آن را به مرز 3 میلیمتر نیز برساند.
پانای و گروه او سپس به تماشای بلوغ ایده های خود نشستند و طرح پس از طرح زدند تا اینکه طراحی نهایی شکل گرفت. پروژه جورج تاون ایکس که امروزه آن را با نام سرفیس پرو می شناسیم 3 ماه بعد از سرفیس آر تی آغاز شد. پانای می گوید علت این تفاوت در شروع پروژه و عرضه، کمبود زمان و نیروی متخصص کافی بود و نه مشکلات تولید و توسعه. پانای می گوید: «نتیجه کار دستگاهی شد که شیک و زیبا به نظر می رسد، چیزی که به آن افتخار می کنیم ولی جای اش در موزه هم نیست (کاربردی است).» سرفیس پرو ایده های تبلت، پی سی و قلم استایلوس را در یک کالبد گرد هم آورد. پانای می گوید تقاضا برای آن از چیزی که در ابتدا فکر می کردند هم بیشتر است.
و اما برای آینده... پانوس پانای می گوید گروه اش هم اکنون در حال کار بر روی نسل های بعدی سرفیس است: «وقتی می گویم نسل ها، منظورم فقط یک نسل بعدی نیست. ما تیم هایی داریم که با سرعت تمام مشغول کارند و ماحصل تلاش شان را دوست دارند. به گمانم همه چیز بهتر و بهتر خواهد شد.» پس مایکروسافت تازه اول راه است و نسل های بعدی سرفیس هم در دست توسعه اند.
اما داستان رشد و بلوغ سرفیس به روایت عکس ها را در ادامه مطلب از دست ندهید.
پدر سرفیس و یاد خاطرات قدیم: پانوس پانای اولین نمونه آزمایشی از ایده اولیه سرفیس را در دست دارد.
سرفیسی از پلاستیک و نخ: پایه پشتی اولین نمونه مفهومی که جنس آن از پلاستیک است، با استفاده از نخ ثابت شده.
یک کاور چسبنده: پانای می گوید حتی در نمونه اولیه هم، کاور با آهنرباهای بسیار قوی ایده پردازی شده بود و البته با چسب، نمونه سازی آن صورت گرفته بود.
سلام قاصدک: مایکروسافت می خواست کاور سرفیس محافظ آن در دنیای واقعی باشد و قالب کلی شبیه یک کتاب باشد. مگر نه اینکه کتاب ها را به راحتی با خود حمل می کنیم؟ (البته شما می توانید برای شوخی با نارنجی، بنویسید: چطور ده جلدی سه تفنگدار را به راحتی می شود حمل کرد!؟)
نمونه اولیه سرفیس با کاورش: آنچه در بالا می بینید، نسخه نهایی از نمونه مفهومی سرفیس با تاچ کاور است.
طرح مفهومی و محصول واقعی در کنار هم: همان طور که می بینید، طرح اولیه چارچوب کلی دستگاه و نحوه استفاده از آن را در بر دارد.
استاد و مخلوق او: پانای به سرفیس که چند سال اخیر عمرش را صرف طراحی و ساخت آن کرده می نگرد.
ایده های دیگر: نمونه ها و قالب های دیگری هم از این دستگاه ساخته شده بود که به طرح نهایی تبدیل نشدند.
پرینت سه بعدی: این یکی از نمونه های اولیه ای است که به طور سه بعدی پرینت گرفته شد.
تاچ کاوری به رنگ زرد: مایکروسافت ایده ها و رنگ های مختلفی را برای تاچ کاور تست کرد، از جمله این یکی را.
یک تاچ کاور مفهومی دیگر: جنس آن از پلاستیک تخت بدون هیچ گونه خط و خطوط یا کلیدهای مجزا شده است.
در قلب کاور: درون این کاورهای زیبا، اجزا سخت افزاری لایه لایه چیده شده اند.
فلز در زیر سطح: مایکروسافت از فریم فلزی جان سختی برای بدنه سرفیس استفاده کرده که با بدنه منیزیومی در کنار هم قالب کلی را شکل می دهند.
ایده های رنگارنگ: مایکروسافت برنامه هایی برای ساخت کاورهایی در رنگ های دیگر هم دارد.
سرفیس هایی انباشته روی هم: اینها نمونه ها و طراحی های مختلفی هستند که نردبان پیشرفت پروژه شدند.
سرفیس با بدنه مخروطی: تعدادی از نمونه های اولیه، لبه های خمیده یا مخروطی داشتند.
گوشه ها و خمیدگی ها: سر انجام پشت سرفیس صافِ صاف از کار در آمد تا این حس ناخودآگاه که دستگاه ممکن است از دست بیفتد، به کاربران القا نشود.
حروف گمشده: تاچ کاورهای اولیه، بدون نگارش حروف ساخته می شدند.
طرح هایی برای موزه: این تاچ کاور هرگز نتوانست به عنوان طرح نهایی انتخاب شود و در میان بسیاری دیگر از طرح ها، یادگار این پروژه در بایگانی مایکروسافت خواهد بود.
نمونه های سه بعدی بیشتر: برای رسیدن به اندازه مناسب و دلخواه، مایکروسافت نمونه های سه بعدی متعددی را پرینت می گرفت.
جعبه جادو: تمام نمونه های مفهومی مرتبط با سرفیس در این جعبه امن نگه داری می شوند.
یک سرفیس رومیزی: مهندسین از این نمونه که مجهز به چیپ های پردازشی است برای تست کیفیت صدا استفاده می کردند.
مشخصات سخت افزاری: مغز پشت عملیات های پردازشی سرفیس پرو را ببینید.
تست می کنیم، 1، 2، 3: یک میکروفون حرفه ای برای ضبط کردن نویز ها، در داخل یک قفس انعکاسی.
یک سرفیس نشسته: سرفیس پرو در حال تست.
جذاب‌ترین تصاویر حوزه علم و فناوری هفته 
